Nog even in het kort welke ervaringen ik met bedwantsen heb opgedaan en de tips die ik kan geven:
- Bedwantsen zijn lui. Ze zitten het liefste op plekken waar als het donker is ze snel aan bloed kunnen komen, dus de slaapkamer in het bed en er rondom heen. Ik heb de ervaring dat ze niet snel verplaatsen. Toen ik 10 dagen in de woonkamer heb geslapen zijn ze niet naar de woonkamer getrokken en de weken dat ik op de camping en in hotels heb verbleven zijn ze ook gewoon blijven wachten tot ik terug kwam en niet naar andere plekken vertrokken. Ik woon in een oud huis en ze hadden makkelijk naar de buren kunnen lopen, maar ook dit is niet gebeurd. Ik denk als de aantallen toenemen en de competitie onderling groter wordt dat dit wel gaat toenemen.
- Om te voorkomen dat bedwantsen in je kleding gaan zitten heb ik alle kleding in vuilniszakken gedaan en in de wasmachine op 75 graden gewassen om zeker te zijn dat als ze er in zitten ze dood zouden gaan. Daarna alle gewassen kleding in plastic afgesloten bakken gedaan en bewaard in ruimten die niet als besmet waren aangegeven. Bedwantsen zullen in principe niet snel in kleding gaan zitten die je aanhebt, want ze houden niet van beweging maar van rust. Maar beter geen risico nemen de bedwantsen te verspreiden. Alle kleding en schoenen die niet op 75 graden gewassen kunnen worden kan je voor een aantal maanden invriezen. Ik heb een aantal zakken met schoenen en kleding bij een vriesbedrijf gebracht die dit graag voor mij wilde doen en dit wel vaker deden voor ladingen uit schepen.
- Mijn matrashoes heb ik dus steeds iedere keer na verschoning opnieuw rondom ingepoederd met diatomeeën aarde en het beddengoed heb ik iedere week verschoont, boven in de slaapkamer in vuilniszakken gedaan en vanuit de vuilniszak rechtstreeks in de wasmachine gestopt en steeds op 75 graden gewassen. Zelfs kleding en beddengoed wat op het label aangeeft maar max op 40 graden gewassen mag worden kan vaak verbazend goed tegen 75 graden.
- Mijn ervaring is uiteindelijk dat ik uit paniek onnodig veel dingen heb weggegooid. Uiteindelijk willen bedwantsen het liefst dichtbij het bed, zo snel mogelijk erin en eruit om bloed te krijgen en dan weer rust te vinden, dus er voor zorgen dat ze door het poeder, waar ze dood aan zullen gaan, heen moeten lopen is het meest effectief.
- Zelf op een andere plek verblijven in de hoop dat ze dan weg zijn of inmiddels dood zijn gegaan als je weer terugkomt is verkeerd gedacht. Ze zullen net zo lang wachten tot je weer in je bed gaat slapen om zich weer te kunnen voeden. Dus in bed gaan liggen als prooi, met het poeder om je heen, waar ze doorheen moeten lopen om je te bereiken, voelt heel rot (vooral omdat je paranoia wordt van alles dat je denkt te voelen), maar is wel het meest effectief om er snel vanaf te komen. Toen ik door de stress en de paranoia veel te weinig sliep, heb ik een korte periode slaappillen van de huisarts gekregen.
- Diatomeeën aarde is scherp en droogt de bedwants uit, maar droogt je eigen huid ook uit, dus houd je huid gezond door vaak crème te gebruiken.
- Door lijmvallen rond je bed te plaatsen kun je detecteren of ze er nog steeds zijn. En als je een bed met poten hebt kun je dubbelzijdig tape rondom de poten plakken om ze te vangen. Hou er dan wel rekening mee dat de bedwants dan nog leeft. Sla hem niet plat, want net als kakkerlakken houden de bedwantsen eieren onder hun schild en verspreiden deze eieren meteen als je ze dood.
- Veel stofzuigen helpt, maar vervang dan steeds wel buiten de stofzuigerzak en stop de gebruikte zak in een goed dichtgebonden vuilniszak in de container buiten.